Πολλές μαμάδες μας αναφέρουν συχνά ότι το μωρό χρειάζεται συνέχεια αγκαλιά στην διάρκεια της μέρας και αρχίζει τα κλάμματα στην προσπάθεια που κάνουν να το αφήσουν κάποια στιγμή στο καρεκλάκι ή κάπου αλλού.
Και όλα αυτά αφού του έχουν προσφέρει όλη τους την φροντίδα και δεν υπάρχει κανένα θέμα υγείας.
Πριν προχωρήσουμε να δώσουμε προσανατολισμούς στην αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης, είναι καλό να βοηθήσουμε την μαμά να κατανοήσει αυτή την αντίδραση του μωρού της.
Γιατι το μωρό ζητάει τόσο την αγκαλιά του ενήλικα;
Το μωρό ας μην ξεχνάμαι ότι γεννιέται ημιτελές
δηλαδή υπάρχει μια μεγάλη ανωριμότητα σε σύγκριση με άλλα θηλαστικά και γι αυτό είναι πλήρως εξαρτημένο από έναν ενήλικα. Θα λέγαμε καλύτερα ότι είναι προγραμματισμένο από την φύση να προσκολλάται στον ενήλικα για να μπορεί να επιβιώσει.
Οι υψηλής συχνότητας, γοερές κραυγούλες που έχει και λειτουργούν σαν συναγερμός προς το περιβάλλον του, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, καθώς και το grasping, δηλαδή το ν΄αρπάζει και να σφίγγει μες τα χεράκια του π.χ τα μαλλιά ή την μπλούζα της μαμάς ή της τροφού, είναι μέρος αυτού του προγραμματισμού για προσκόλληση. Αυτό το δεύτερο, εξασφαλίζει στο μωρό το κράτημα του από την μαμά του σε περίπτωση κινδύνου ή διαφορετικά συμβάλλει στην δημιουργία ενός δεσμού προσκόλλησης με αυτόν από τον οποίο εξαρτάται.
Το να αναζητά την αγκαλιά υπογραμμίζει μία από τις πρωταρχικές του ανάγκες δηλαδή αυτήν της φυσικής εγγύτητας. Επομένως δεν αφορά μια ιδιοτροπία ή απλή επιθυμία αλλά αφορά μία ζωτική ανάγκη .
Η πεποίθηση που χρόνια κυκλοφορούσε ότι δεν πρέπει να μαθαίνει το παιδί σε αγκαλιές γιατί θα ζητά συνέχεια μετά, με βάση σχετικές έρευνες που έχουν γίνει από τον τομές της Ψυχολογίας της Προσκόλλησης, έχει ήδη καταριφθεί.
Κρατήστε άφοβα το μωρό σας και ικανοποιήστε τις ανάγκες του. Ο πρώτος χρόνος είναι ζωτικής σημασίας. Ένα μωρό του οποίου έχουν καλυφθεί οι ανάγκες του, όπως έχει γραφεί και σε άλλα άρθρα, και έχει δημιουργήσει έναν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης με τον γονέα, στο τέλος του πρώτου χρόνου, θα είναι πιο ήρεμο και πιο ανεξάρτητο.
Η τάση του μωρού αν δεν υπάρχει παρέμβαση περιοριστική από το περιβάλλον του, είναι ν΄ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του. Την χρειάζεται λοιπόν την εσωτερική ασφάλεια που έχει δημιουργηθεί από την προσκόλληση του μ΄εσας για να αρχίσει την εξερεύνηση και να κατακτήσει την μάθηση.
Το μωρό αλλά ακόμα και το νήπιο θ΄ αναζητήσει την αγκαλιά όταν το περιβάλλον περιέχει εντάσεις και άγχος.
Η μετάβαση στο σχολείο, νέα πρόσωπα, επισκέψεις, πολυκοσμία θα δημιουργήσουν την ανάγκη για φυσική εγγύτητα μαζί σας. Το χέρι , η αγκαλιά γίνονται το μικρό του καταφύγιο.
Είσαστε το μικρό του ελικόπτερο!
Η αγκαλιά της μαμάς ή του μπαμπά μπορούν να μεταφέρουν αυτή την μικρή ύπαρξη με μεγάλη άνεση για να εξερευνήσει τα πράγματα γύρω της. Να πιάσει ένα μπαλόνι, να δεί το δωμάτιο από ψηλά, ή απλά να κουρνιάσει στο στήθος ενώ νιώθει να νανουρίζεται από το ρυθμό των βημάτων ή την τρυφερή φωνή της μαμάς.
Υπάρχει πιθανότητα το μωρό να έχει αναπτύξει και μ΄ενα άλλο πρόσωπο από το περιβάλλον του έναν ιδιαίτερο δεσμό και όταν το δεί ν΄αρχίσει να κλαίει για να το πάρει αγκαλιά. Θα λέγαμε ότι αυτό το πρόσωπο π.χ γιαγιά , μπαμπάς κ.αλ. αποτελεί μια δευτερεύουσα φιγούρα προσκόλησης και μην ανησυχείτε αν εκφράζει την ανάγκη του για αγκαλιά και σ΄αυτό το πρόσωπο.
Όλα αυτά είναι φυσιολογικές αντιδράσεις!
Ένα μωρό, το οποίο δεν εκφράζει ποτέ την ανάγκη του για αγκαλιά και περνά από διάφορα χέρια με αδιαφοροποίητο τρόπο, είναι χρήσιμο, οι γονείς να συμβουλευτούν τον ειδικό για να έχουν μία ενημέρωση που σίγουρα θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν καλύτερα το παιδί.
Το παρόν άρθρο έχει αναρτηθεί στο blog HappyChoice.gr